کد مطلب:31886 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:16

گنجینه پرسمان » اعتقادات

خدايي كه مافوق همه كارهاست و به هيچ چيزي احتياج نداره چرا بنده را خلق كرده است، و اين همه چيز را از بنده هاي خود ميخواهد يك بنده را پولدار و يك بنده را بي پول؟

در پاسخ به سؤال شما نيازمند بررسي جزييات سؤال شما هستيم كه به نظر مي رسد عبارتست از :

1. فلسفه آفرينش2.خدا چيزهاي زيادي را از بندگان مي خواهد 3.بعضي را پولدار و بعضي را فقير آفريده

طبيعتاً براي آنكه بتوانيم هر سه مورد را پاسخ دهيم ناچاريم به صورت مختصر به هر سؤال پاسخ دهيم.

1.هدف آفرينش بحث مفصّلي است كه انديشمندان دربارة آن بسيار سخن گفته اند. از جمله اينكه خداوند بخشنده و فيض رسان است و كسي كه بخشش مي كند و توان بخشش دارد، عطا نكردن او جاي تعجب و سؤال است نه إعطاء او، پس براي اينكه رحمت الهي را دريافت كنيم و اينكه به تكامل و كسب كمالات نايل شويم ما را خلق نموده است.(1) و اين بخشي از اهداف بود كه به آن بسنده مي كنيم.

2. اينكه فرموده ايد خدا چيزهاي زيادي را از ما مي خواهد، معلوم نيست كه چنين باشد واگر باشد معلوم نيست كه عيبي داشته باشد. ما ابتدا بايد ببينيم خداوند به ما چه امكانات و استعدادهايي را داده است و بعد بنگريم آنچه از ما خواسته شده است، مطابق با امكانات و استعدادهاست يا نه؟ اگر زياد استعداد داد و زياد مسؤوليت خواست، اين عين عدل است، اگر كم استعداد و امكانات داد و كم مسؤوليت تعيين كرد باز هم عدل است، اما اگر استعداد يا امكاناتي را نداد و مسؤوليتي زياد خواست، اين ايراد دارد. مثل اينكه از من وشما بخواهند وزنة 500 كيلويي را برداريم! اين براي ما غيرعادلانه است، اما خداوند چند بار در قرآن تصريح فرموده است كه: خداوند هيچ كس را جز به قدر توانايي اش تكليف نمي كند.(2) به همين خاطر است كه براي من و شما خواندن نماز شب واجب نيست ولي براي پيامبر اكرم( واجب بود، و براي من و شما داشتن زندگي مرفّه ايرادي ندارد، اما اميرالمؤمنين علي( چون امام جامعه بود بايد در حدّ فقيران جامعه زندگي مي كرد. پس به هر كس به ميزان استعداد و امكانات، مسؤوليت مي دهند و بازخواست مي كنند.

و بايد متوجه باشيم كه آنچه را كه خداوند از ما در حدّ توان مي خواهد فقط براي سعادت ماست، زيرا خداوند بي نياز مطلق است و به عبادات ما نيازي ندارد و اين ما هستيم كه نيازمند به خداوند هستيم و اين نياز را بوسيله عبادت بيان مي كنيم و به درصد اخلاص در عبادت و قبولي آن، از بركات، نعمات و الطاف خداوند بهره مند مي شويم، البته بسياري از نعمتها را خداوند بدون اينكه

ما از او بخواهيم به ما مي دهد، كه در دعاي بعد از نمازها در ماه رجب مي خوانيم يا من يعطي من سأله، يا من يعطي من لم يسأله و من لم يعرفه اي خدايي كه اعطاء مي كني به هر كس كه از تو بخواهد، و اي خدايي كه اعطاء مي كني حتي به كساني كه از تو نمي خواهند و حتي تو را نمي شناسند(يا حتي به تو باور و اعتقاد و ايمان ندارند.)

3. سؤال سوم شما با توجه به پاسخ سؤال 1 و 2 معلوم است، اولاً چون اصل نعمت وجود و ساير امكانات،فضل، رحمت و بخشش الهي است نه استحقاق ما، نمي توانيم بگوييم چرا به او اين را دادي و به من ندادي؟ ثانياً خداوند اگر كسي را ثروتمند كرده است مسؤوليت بيشتري هم به او داده است. از جمله اينگونه تهديد مي كند : كساني كه زر و سيم را گنجينه ميكنند و آن را در راه خدا هزينه نمي كنند، ايشان را از عذابي دردناك خبر ده، روزي كه آن گنجينه ها را درآتش دوزخ بگذارند و پيشاني و پهلو و پشت آنان را با آنها داغ كنند و گويند : اين است آنچه براي خود اندوختيد، پس آنچه را مي اندوختيد، بچشيد.(3)











































ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

منابع و مآخذ :

1. معارف قرآن، آيت ا...مصباح يزدي، ص171تا179

2. سوره مباركه بقره / آيه286

سوره مباركه توبه / آيه 35و36